Stilaan komen we in Baskenland : er zijn al regelmatig tweetalige borden. Wat we ook zien : de eerste ooievaars. Ze cirkelen hoog in de lucht rond. We zien er een zevental, mogelijk zoeken zij de weg richting Vlaanderen ?
In Lesperon komen we een plezant en aanmoedigend bordje tegen ! We weten echter niet of dit voor ons ofwel voor de voetgangers is.
In Buglose is er een Maria bedevaartsoord ! Weer een grote kerk,met daarnaast de kapel van de mirakelen, en een echte bron. 
Maar blijkbaar (nog) geen verschijningen geweest. Het is er zeer rustig,er zijn wel een tweetal soevenierwinkeltjes, maar enkel in de namiddag open. Daar zouden ze ook ons kunnen voorzien van de stempel,maar zolang kunnen we niet wachten. 
We gaan naar Dax,op zoek naar een fietsenmaker. De lagers van de trapas van Barts fiets moet vervangen worden. Op een uurtje is dit gefikst. De fiets is weer tip-top. 
Wat zijn knieën betreft : die hebben enkel een preventieve ondersteuning (kniebanden) nodig. Naar aanleiding van de foto's waren al heel wat ongeruste reacties gekomen !
Ook waren er al bezorgde berichten over het karige avondmaal van gisteren. Maar we kunnen melden dat de gewijde geschiedenis zich nog steeds herhaalt. Nadat we alles wat we nog bij hadden, samenbrachten en goed gegeten hadden, was er zelfs nog over ! En vanmorgen konden we weer zeer vroeg bij de dorpsbakker terecht.
Dax is een grote stad : we deden er ook wat inkopen voor onze dagelijkse pik-nik. Dit keer op de tribunes van het rugby/atletiekstadion ! 
Na een gezond slaatje, eten we met smaak van de Baskische taart : een zanddeegtaart gevuld met zwarte kersen. We beslissen dat we vanavond ook voor een andere Baskische specialiteit willen gaan : boudin coude = de plaatstelijke zwarte pensen !
We bezochten de kathedraal,waar er sfeervol,mooie muziek gespeeld werd. Er worden blijkbaar regelmatig orgelconcerten georganiseerd.
Voor onze dagelijkse stempel kan er gezorgd worden. Dus onze opdracht is weer volbracht.
Het gaat nu golvend verder. Vanop de hoogste heuvel waar we over moeten kunnen we al even een glimp opvangen van de Pyreneeën !! We bekijken onze kaarten en de klok en beslissen verder te rijden tot op de camping van Sorde-l'Abbaye.Dit is dan na 88 km. Maar als we daar aankomen blijkt deze dicht. De camping gaat enkel open in juli en augustus !
We informeren dan naar alternatieven en men wijst ons naar ene Mr. Michel, die is verantwoordelijk voor de gîte voor pelgrims ! We bellen aan, er hangt een Jacobsschelp aan zijn gevel, maar niet thuis !
Een ander bnuurman wijst ons de weg naar de gîte: Mr. Michel is daar,maar de 8 bedden zijn al volledig bezet ! Dan is er maar één mogelijkheid : Terug naar Peyrehorade. Daar vinden we een kleine
camping aan de oever van de Gave. Deze rivier stroomt ook door Lourdes. Op deze manier zijn we dan toch weer een beetje verbonden met de pelgrims die nu naar daar onderweg zijn!
Ons plekje,met naast ons Duitse buren, die al geïnstalleerd zijn ! Maar die hebben natuurlijk geen 92 km. gefietst.
Spreuk van de dag: Je grootste angsten zijn erger in gedachten dan dat ze in werkelijkheid zijn.(bemoedigende woorden van Woody Allen)
Amai Mannen, ik volg jullie avontuur vol bewondering ! Succes en veel genieten toegewenst in de Pyreneeën :-) Geert (de zweethutter)
BeantwoordenVerwijderen