Laatste dag aan zee !

Zondag (31 mei) maar toch geen rustdag. We zetten onze tocht verder,langsheen de kust,doorheen de duinen,mooi maar pittig op en af. We komen iets voor 11.00 uur aan in Cap Ferret. De priester die zijn parochianen buiten verwelkomt,kan ons nog net een stempel geven van zijn kerk (Notre Dame des Flots) voor hij de mis begint.

Om 11.30 uur nemen we de overzet naar Arcachon. Om op dit bootje te kunnen,moeten we al onze bagage van de fietsen afnemen,zodat deze er ook nog bij op kunnen.

We steken de baai van Arcachon over,langsheen de grote oesterkwekerijen.

Gelukkig is het een goede kapitein aan boord en kon hij de walvis nog net ontwijken !!

Terug aan land,onze stalen rossen weer volledig opgezadeld,gaan we op zoek naar een plekje voor ons middagmaal.

Een bankje met uitzicht op zee kan ons bekoren.

Al snel komen we aan Europa's hoogste duin ! Le dun de Pyla ! We houden er halt en klimmen tot boven,zelfs tot helemaal het hoogste punt,zo'n 500 meter verder in het mulle witte zand.

Even zijn we dus echte toeristen. Er is heel wat volk en we worden enkele keren aangesproken,zelfs door een Spanjaard die uit Santiago DC komt. Iedereen wenst ons veel succes.

Dan weer verder,de tocht was dan ideaal om meditatief te fietsen. Veel lange,rechte stukken doorheen de dennebossen,maar zeker (nog) niet vlak. We zitten in de Landes.

Na 68 km. stranden we vandaag een laatste keer aan zee : Biscarosse Plage. Op de camping is er opnieuw een zwembad: we genieten onder de zon van deze leuke verfrissing.

Zo kunnen we dan monter onze derde week starten.

Ondertussen komen er nu veel wolken opzetten en wordt er regen aangekondigd,maar dat zien we morgen wel weer.

Spreuk van de dag : Zolang men hartstochten heeft,zal men niet ophouden de wereld te ontdekken. (Cesare Pavese)