Heel wat kilometers en en leuke contacten !

Aangezien we vlakbij het centrum van Vivonne logeren op de camping municipal,en er daar vanaf 6.30 uur een bakker zijn deuren opent, kunnen we al vrij vroeg genieten van versgebakken 'pains au chocolat' en 'baguette'. Voor 9.00 uur zijn we dan al weer op pad.

Glooiende wegen,uitgestrekte velden. Veel zonnebloemen die de met stenen bezaaide velden trotseren.

Gelukkig voor ons nu, maar er valt hier weinig regen, dus de boeren zijn dan ook voorzien van reuzegrote sproeïinstallaties. Interessant om eens te zien hoe dit allemaal geautomatiseerd wordt.

Wat op ons traject vandaag extra opvalt,zijn de hoge,mooi geschoren hagen langs de wegen.

Eén thema komt doorheen de ganse dag terug : blijven plakken !  En dit niet in de betekenis die wij wel eens graag zouden doen.

Het begon vanmorgen met het gemaaide natte gras op onze kampeerweide : het kroop tussen onze tenen. Onderweg waren er een tijdlang herstellingswerken bezig op de asfaltwegen waar we kwamen.

Hierover werden dan kiezelsteentjes gestrooid  .... ook die bleven plakken aan onze banden.

En dan waren er nog de talloze beestjes die onderweg bleven kleven aan onze zonnecrème.

Ondanks de bewolking vanmorgen en de frissere atlantische tegenwind, moeten we ons toch beschermen tegen de soms felle zon !

Juist voor onze middagpauze overschrijden we de 1000 km. Dit is op grondgebied Melle !!

(Ook dit klinkt weer bekend in Vlaanderen) We geraken dus goed 'ingereden'.

We fietsen kilometeters lang door het prachtige woud van Aulnay. We horen in de kant langs de weg wel eens iets weglopen, maar zelf zien we geen wild. Dit zou er ruim aanwezig zijn. Even verder valt ons oog op een bordje rechts van de weg,met info over de camino.

We houden halt bij een mooi basreliëf in een tuinmuur tegen de straat. Al snel komt dhr. Roland Michaud (eigenaar van de tuinmuur) ons begroeten. Hij is sinds kort op pensioen en de voorbije jaren heeft hij eigenhandig deze muur in grecycleerde natuursteen gebouwd, met daarin het extraatje voor de passerende pelgrims. Een werkje van een buurman. Hij beantwoord graag al onze vragen over de camino,de omgeving,het woud,...  Hij stelt ons voor om een biertje te drinken, maar sterk van ons, wij bedanken hem vriendelijk. we moeten nog wat verder tot aan de camping te Saint Jean d'Angely, toch nog zo'n 23 km. En daarbij we weten dat er er weldra nog een tweetal Belgen zullen komen die al te graag  zullen ingaan op dit aanbod. Schol Kris en Dees !

In Aulnay de Saintonge stoppen we bij de 12-de eeuwse St. Petrus kerk. Voorzien van imposante voorportalen. Voor de stempel van vandaag kunnen we vlakbij in het office de tourisme terecht. Maar daar verschijnt dan plots 'Old Danny' met zijn silver cross kinderwagen. Hij is te voet op tocht.

Op 1 april vertrok hij uit Londen,via Canterburry naar Dieppe. Met een te zware rugzak trok hij nog tot Parijs. Daar vond hij een oplossing : een kinderwagen van Engelse makelij :  een Silver Cross !

En hij verzekert ons : er lag geen baby in toen ik hem vond ! De inhoud van de rugzak wordt overgeladen in zijn rijtuig en zo wordt hij een speciale pelgrim !  Om in Parijs niet aanzien te worden als een clochard,koopt hij de union jack om zijn koets te draperen. Door zijn uiterlijk slaagde hij er in om al 2 maal in een plaatselijke krant te verschijnen !!  (Hoe gaan wij de kranten k!unnen halen ?) Het is een pezig doorleefd man,met getaande huid van 69 jaar oud. Een plezier om hem bezig te horen. Hij zal heel de verdere camino vast en zeker nog heel wat mensen opvrolijken. Tenminste waarmee hij Engels kan spreken, want hiervoor dankte hij ons !

Dan nog wat verder. Na juist  honderd kilometer komen we weer op een camping municipal : dit keer is er wel heel wat volk,is er wifi en ....   ellendig veel muggen. Gelukkig kunnen we morgen weer verder !

Spreuk van de dag: Men moet tijd nemen voor toevalligheden. Ze zijn vluchtig en gaan zo voorbij. (eigen tgv wijsheid)